Minder leuk aan reizen is...

Het busstation in Nazca heeft een terrasje met diverse stoelen en bankjes en een schone banos (wc). Onze rugzakken komen op een pallet te liggen- por Arequipa- in afwachting van de nachtbus. Het is 10 uur 's avonds, we hebben net nog naar de maan gekeken door een telescoop, zo dichtbij dat het leek of we ook daar nog waren. Nazca is een stoffige stad in de woestijn, waar wonderlijke lijnen En Tekeningen zijn aangebracht, duizenden jaren geleden. Zo groot dat ze nu alleen vanuit een vliegtuigje ontdekt werden, en wij zagen ze ook zo. Ron is snipverkouden en koortsig, blijft slapen terwijl ik een toertje maak met een gids naar 41 waterputten. Prachtige bouwwerken, heilige plaatsen voor ceremonies om regen, water. Er hoort hier 10 mm. Per jaar te vallen, dat is wel een gebedje waard. Irrigatie waren ze altijd goed in, ook nu groeien hier bonen, watermeloenen en maïs.
We maken dus een nachtrit van 10 uur. De bus is enorm, de stoelen zijn comfortabel maar onze benen passen er niet op. Het is afzien. We slapen wel, maar onderbroken. Als het licht wordt en ik naar buiten kijk, zie ik nog steeds eindeloze woestijn. Het is alsof de Panamericana (de snelweg die de hele westkust van Z-Amerika verbindt) geen ander landschap kent. Waarom vliegen we niet? Om besef te krijgen van de grootte van Peru, om ons af te vragen of busreizen nog bij deze tijd horen, omdat het veel goedkoper is dan vliegen, omdat beetje afzien vvor ons bij reizen hoort.
Opeens zijn we in Arequipa. Felle zon, enorme bergen als decor achter de stad in het ochtendlicht. De geboekte kamer in het twee-sterren-hotel valt tegen ( 4e verdieping zonder lift, raam komt uit op de gang, af te sluiten met een gordijn, geen ventilatie) maar verblijf voor 1 nacht op goede bedden, gebakken eitje als ontvangst en flinke straal water uit de douche doet mij weer verzoenen met deze plek. Na bezoek aan convent Santa Catalina - een stad in de stad voor ooit 400 nonnen met hun bedienden/ slaven(!)- slapen we bij. In de avond glimmen de straten in het licht van hier en daar een lantaarn. Achter iedere muur weten we nu nu een paleisje of klooster. We beklimmen de gammele trap naar onze kamer. Lekker languit vanavond!